Ik doe mijn job als publiekshistorica graag. Op ontdekkingsreis gaan naar het verleden en alle schatten die ik daar vind delen met anderen, ik doe niets liever.
Maar soms is mijn job ook maar gewoon… een job. Ook ik ervaar met momenten de maandagochtendblues, deadlinestress of ik voel me overweldigd door al het werk dat op me wacht.
Meer plezier, dat wilde ik invoeren in mijn werkpraktijk. Want werk mag heus wel plezierig zijn. We zijn geconditioneerd om te geloven dat als we iets willen bereiken, we daar hard voor moeten werken. Alleen, werk is een marathon, geen sprint. Ik wil mijn job als publiekshistorica lang en graag blijven doen.
Artist dates
Enter de artist date. Dat is een concept dat Julia Cameron bedacht in haar boek The Artist’s Way om mensen te ondersteunen in hun zoektocht naar creatieve inspiratie. Het idee is dat je jezelf één keer per week meeneemt op een creatieve date.
Voor mijn artist dates legde ik 3 regels vast:
- ze staan in het teken van het verleden
- ik volg mijn hoogstpersoonlijke verwondering, interesses en obsessies
- ze vinden wekelijks plaats
Meer geschiedenisplezier
De eerste artist dates van het jaar heb ik al achter de rug en ik ben enthousiast. Niet elke date is even geslaagd, maar juist omdat ik ze consequent elke week doe, ervaar ik globaal genomen meer geschiedenisplezier.
Het valt op dat ik in het begin goed moest plannen wat ik wou doen, maar dat het proces nu intuïtiever verloopt. Deze week heb ik voor het eerst ook meer dan één date. Geschiedenisplezier is overal, als je er maar voor openstaat.
Mijn artist dates
Dit is een overzicht van de artist dates die ik deze winter ondernam:
Week 1: op reis in Sicilië las ik Glorious exploits, een historische roman die zich daar afspeelt
Week 2: ik herontdekte in Sicilië ook mijn enthousiasme voor doorkijkplaten
Week 3: ik las In volle bloei over bloemstillevens en ging bij de Koninklijke Musea van Brussel mijn favoriete bloemstilleven opzoeken (Stilleven met bloemenruiker en pruimen van Rachel Ruysch)
Week 4: ik keek naar de televisiereeks Mary & George, maar die kon me jammer genoeg niet boeien
Week 5: ik ging iets drinken in Le cheval marin, een Brussels café dat geschiedenis ademt
Week 6: in de cinema ging ik zonder verwachtingen kijken naar A real pain, en ik was aangenaam verrast – een aanrader!
Week 7: ik zag de televisiereeks The Buccaneers en genoot met volle teugen
Week 8: als liefhebber van notitieboekjes las ik met plezier The Notebook: A History of Thinking on Paper van Roland Allen
Week 9: ik las Een snelle geschiedenis van Sofie Lemaire
Week 10: in de cinema zag ik een documentaire over Leni Riefenstahl en ik was er toch even niet goed van
Week 11: in Parijs bezocht ik de middeleeuwse wonderlijke wandtapijten La dame à la licorne
Week 12: ik keek naar het 3e seizoen van Bridgerton (en vond het mwah)
Week 13: nadat ik in week 7 erg genoten had van de televisiereeks, las ik in week 13 de klassieker The Buccaneers van Edith Wharton, die minstens even goed bleek als de reeks
Week 14: ik las het boeiende essay Quand tu écouteras cette chanson, waarin Lola Lafon schrijft over haar nacht in het Achterhuis, het pand in Amsterdam waar Anne Frank onderdook tijdens de Tweede Wereldoorlog